Op deze prachtige plek heb ik veel portretten gemaakt, maar ik wil een spontaan geboren beeld invoegen, een hand in hand die blootsvoets naar het lichtpunt rent aan het einde van een lange gang gevormd door bomen. Een mooie boodschap van samen leven in volledig contact met de natuur.
Ik denk dat de term "uniek" soms ongepast wordt gebruikt. Ik moet zeggen dat dit voor deze bruiloft het correctere woord is.
Na honderden bruiloften achter de rug was het mij nog niet overkomen dat mijn werk werd uitgekozen als huwelijkscadeau.
Het was het bruidsmeisje van de bruid dat naar mijn studio kwam om te vragen of ik beschikbaar was om de intieme bruiloft van haar dierbaarste vriendin vast te leggen. Ze had mijn werk en mijn manier van fotograferen al gezien. Om deze reden beschouwde ze mij als de juiste persoon.
De datum was heel dichtbij, slechts veertien dagen eerder. Bovendien was het niet mogelijk om het echtpaar te kennen, zowel vanwege de lockdown met betrekking tot de bruid als vanwege de aanzienlijke afstand, ongeveer driehonderd kilometer, van de militaire echtgenoot in Gorizia, die de ochtend van de gebeurtenis zou arriveren.
Een heel eenvoudige bruiloft, met de aanwezigheid van slechts vijftien gasten. Dit was geen gemakkelijke taak, maar juist om deze reden buitengewoon motiverend om te proberen zoveel mogelijk situaties 'thuis te brengen' om aan de pasgetrouwden te geven.
