Dat zijn gevoelens die moeilijk na te bootsen zijn, waardoor het moeilijk is om sommige WPJA-leden helemaal van het nieuwsberoep af te rukken.
Maar er zijn zeker genoeg elementen in het leven van de fotojournalist die een fulltime carrière in het vak moeilijk maken. Tenzij je aan de top staat, is het salaris over het algemeen ondermaats en zijn er tal van amateurfotografen en beginnende fotojournalisten die bereid zijn om in jouw schoenen te staan. De uren en reizen kunnen slopend worden voor iedereen die een gezin wil stichten of andere interesses wil nastreven.
De nieuwsindustrie is ook in beweging, met internet en 24-uurs kabelnetwerken die steeds meer kijkers trekken, terwijl ze veel van de advertentie-inkomsten opzuigen waarvan conventionele nieuwsoperaties afhankelijk waren om hun bedrijf te behouden. Volgens recente onderzoeken leest momenteel slechts ongeveer 38 procent van de Amerikanen een dagelijkse krant, en dat aantal blijft dalen. Het aantal kranten in het land is ook aan het dalen, met meer dan 20 procent in de afgelopen drie decennia.
Het volstaat te zeggen dat het momenteel een moeilijke situatie is voor fotojournalisten. Naast de afnemende mogelijkheden bieden traditionele mediakanalen weinig ruimte of tijd voor diepgaande fotojournalistiek. Dit wordt nog verergerd door het "Paparazzi-effect", waarbij fotojournalisten, vooral in grote stedelijke gebieden, zijn gedegradeerd tot het achtervolgen van celebs of spraakmakende persoonlijkheden in scenario's van het "gotcha"-type. Inderdaad een grimmige taak.
Gezien dit alles moesten een aantal WPJA-leden voortdurend de drang om het nieuws op foto's vast te leggen afwegen tegen de noodzaak om voor zichzelf te zorgen, aangezien nieuwsfotojournalistiek steeds meer een financieel verlieslatend voorstel is geworden. Voor velen is bruiloftsfotojournalistiek een redding geweest, die flexibiliteit en extra inkomsten biedt terwijl ze in wezen hetzelfde werk doen.