Anastasiia Polyakov

Een fotograaf die authentieke menselijke ervaringen vastlegt

Ik ben geboren in Oekraïne en heb onlangs mijn 10-jarig jubileum gevierd toen ik naar de VS kwam. Ik 'beschuldig' mijn botheid en krachtige karakter aan mijn cultuur, die me ook heeft geleerd te waarderen wat ik op een bepaald moment heb. Net als de Schuyler-zus ben ik nooit tevreden, maar mijn rusteloosheid voedt me om nooit te stoppen met ontdekken. ZO TEDER IS DE MENSHEID, zo levendig zijn de kleuren, zo vriendelijk is de menselijke geest en wild zijn de minnaars. We schreven dit gedicht toen we aan het dagdromen waren over wat we met onze kunst willen bereiken. Het reikt verder dan ons werk tot onze dagelijkse intenties, omdat we de geweldige uitgestrektheid van de menselijke ervaring waarderen, het mooie leven dat we kunnen leiden als we onszelf toestaan ​​emotioneel authentiek en expressief te zijn en vriendelijk anderen toestaan ​​hetzelfde te doen. Iedereen heeft passies die misschien moeilijk onder woorden te brengen zijn en een berg om te beklimmen die voor anderen misschien onzichtbaar is. Het is onze bedoeling om de essentie van het bestaan ​​te herdenken. Om niet alleen te laten zien hoe het eruit ziet, maar ook hoe het voelt om jezelf te zijn, hier en nu. Compassie is onze religie, vriendelijkheid is onze taal. Het spreekt voor zich, maar het moet gezegd worden; we verwelkomen alle denominaties, oriëntaties, overtuigingen en levenspaden. Ons hart staat altijd open voor de diversiteit van geesten, omvang van gevoelens en onbeschaamde kwetsbaarheid.