Er zijn veel facetten van de achtergrond van een fotojournalist die instinctief hun professionele prestaties informeren en sturen. Omdat zoveel van hun werk betrekking heeft op het observeren van de menselijke natuur, hebben ze bijna een antropologische benadering van fotografie nodig. Sommigen hebben zelfs voor dit doel een diploma antropologie behaald.
Anderen hebben een real-world benadering gekozen, waarbij ze hun tanden sneden als fotojournalisten van kranten en tijdschriften. Door een beat te werken, leer je snel hoe je tot het ontstaan van een emotie komt; hoe je duizend woorden gevoel kunt vangen in één beeld, voor eeuwig bevroren. Vaak zijn het de kleine momenten, de woordeloze reacties op overkoepelende gebeurtenissen, die de meeste kracht hebben.
Fotojournalistiek is in wezen een masterclass in persoonlijke biografie.
Op een bruiloft zie je op meerdere plekken de effecten van deze training. Maar alleen als je ernaar op zoek bent. Zoals de meeste meesters van artistieke roepingen, wordt geweldig werk bepaald door de naadloze toepassing van talent. Weet je nog die homevideo die werd vertoond bij de receptie van de bruid en bruidegom als kinderen, opgroeiend voor ieders ogen? Terwijl de menigte aan het scherm gekluisterd zat, had de fotograaf zijn lens gericht op de ouders van het paar, wachtend op die persoonlijke rilling van emotie.
Het rauwe, ongerepte reactieshot is een gewaardeerde troef op bruiloften, en het zijn dit soort persoonlijke connecties die fotojournalisten graag vereeuwigen.